رفراندوم

در آن روزها که داعش تمام منطقه را به رعب و وحشت انداخته بود، این کردها بودند که آنها را پی­در­پی شکست دادند و این اعتماد به نفس را در دیگر گروه­ها برای مبارزه با آن بوجود آوردند ...

 

همه­چیز از رفراندوم شروع شد ...

رفراندومی که تمام مدعیان حقوق بشر چه منطقه­ای و چه بین­المللی از آن بیم داشتند ... بیم از آزادی ملتی مظلوم ... حتی مظلومتر از فلسطینیها ...

 هرچند که هدف دست­اندرکاران برگزاری آن خیر و برکت و آزادی برای مردم ستم­دیده و مظلوم کرد از چنگال خون­آشامان و دیکتاتوران بود اما نتیجه آن مطلوب نبود ...

در روز رفراندوم همه کردهای جهان به خود می­بالیدند اما غافل از نقشه کرکس­صفتان عالم بودند ... هرکس را می­دیدی به دیگری تبریک می­گفت ... در آن روزها کاتالونیا و چند منطقه ایتالیا نیز تحت تأثیر رفراندوم کردستان، خواستار برگزاری رفراندوم شدند ...

تمامی دنیا مخالف بود حتی آمریکا و اروپا ... تنها اسرائیل بود و روسیه که مخالفت نکردند ... مخالفت نکردن آنها هم در حد شعار بود ... اما کردها پا پس نکشیدند و به خواسته مشروع خود جامه عمل پوشانیدند ...

 

اما حیف و هزاران حیف ...

گرگان به تکاپو و جنبش افتادند و با چراغ سبز آمریکا و روسیه و اتحادیه اروپا و تطمیع آقازاده­ها، سگ­ها را روانه کردستان کردند ... کرکوک را گرفتند ... جنایت کردند ... حتک حرمت کردند ... اموال مردم را به غارت بردند ... خبرنگار را وحشیانه جلوی چشمان خانواده­اش سلاخی کردند ...

به چه جرمی ...

به جرم آرزوی داشتن آزادی ...

کرکوک اسیر شد ... دیدند نه، بیش از این نیز می­توان به این ملت ظلم کنند ...

این بار خون­آشامی به نام اردوغان را علم کردند ...

مردم بی­دفاع عفرین تا شصت روز با سلاح­های ابتدایی در برابر ارتش آتاتورک تا دندان مسلح مقاومت کرد ...

ارتش آتاتورک به رهبری رجب طیب خون­آشام با هواپیماهای آمریکایی از آسمان و با تروریست­های جبهه آزاد مسلح به اسلحه­های روسی از زمین به این شهر حمله کردند ...

اما این مردم همچون حماسه کوبانی­گراد، حماسه عفرین­گراد را رقم زدند ...

سازمان ملل که برای غوطه شرقی دم به دقیقه جلسه فوق­العاده برگزار می­کرد برای عفرین هیچ جلسه­ای برگزار نکرد ... گویا که این ملت جزو سازمان ملل نیستند ...

تازه پس از تصرف عفرین بود که دهان بسته خود را گشودند ...

معلوم نیست که این کرکسان و گرگان چه نقشه­های دیگری در سر دارند ...

برای این ملت این حوادث نکته­ای مثبت داشت، دشمنانشان را شناختند ...

این­ها همه برای تنبیه ملتی بود که آرزوی آزادی دارد ...

آری، آرزوی آزادی هم بها دارد ... آرزویی که با رفراندوم آغاز شد ...

------------------------------------------------------

نگارنده: سوران زوراسنا